Monday, January 07, 2008

يادمه يه وقتي نوشته بودم كه برف آرامش عجيبي داره. برعكس بارون. وقتي بارون مياد همة صداهاي محيط تقويت ميشه، در و ديوار و زمين خيلي بهتر صدا رو برمي‌گردونن. اما برف اينطوري نيست. برف همة صداها رو توي خودش فرو مي‌بره. وقتي برف رو زمين نشسته باشه، خوب كه گوش كني، مي‌بيني كه صداها زود فرو ميرن توي برف. بدون هيچ تلاشي مي‌توني صداي نفس كشيدن خودت رو بشنوي، مي‌توني صداي قدم‌هاي خودت رو بشنوي...

خيلي منتظر اين احساس‌ها بودم. امروز دارمشون. فقط... فقط كاش نگار بود.

No comments: