کسانی هستند

که هیچ وقت بر یادشان غبار روزگار نمی نشیند،

صد سال هم که بگذرد،

صدهزار فرسنگ هم که دور باشند،

انگار چند دقیقه نیست هنوز،

که رویشان را بوسیده ای و برایشان دست تکان داده ای!

دلت میخواهد ساعتها بنشینی و تماشایشان کنی،

هر کاری بکنند،

هر جور که باشند،

نزدیک یا دور،

فرقی نمیکند؛

چشمت که به رخسارشان می افتد،

دهانت باز میماند

و گوشهایت بسته،

خیره می مانی

کسانی هستند،

که عجیب تر و تازه میمانند در آدم!

عجیب جایشان برای همیشه بر صفحهء اولت ماندگار است،

عجیب دوست داشتنی اند...!